Enrico Galiano - De bijzondere woorden van Gioia

Gioia is een 17-jarig eenzaam, mysterieus en ontwricht meisje. Haar ouders maken voortdurend ruzie en ze voelt zich niet aanvaard op school. Enkel bij haar imaginaire vriendin Tonia, haar doodzieke oma en de leerkracht filosofie vindt ze steun. Gioia heeft een bovengemiddelde anatomische fascinatie voor mensenruggen en legt deze vast op de gevoelige plaat. Om haar ongeluk te vergeten stort ze zich op het verzamelen van 'onvertaalbare woorden' die haar gevoelens omschrijven. Hierdoor verandert ze schijnbaar in een taalmuze. Ook schrijft ze iedere dag met een balpen dezelfde laatste versregel Wenn ein Glückliches fällt uit het gedicht Die zehnte Elegie van Rainer Marie Rilke op haar huid neer. Op een nacht ontmoet ze Lo en plots overvalt de liefde haar. Onuitspreekbare gevoelens krijgen klanken en vormen woorden. Zo staat bijvoorbeeld mamihlapinatapa, een woord uit de Yaghan-taal, symbool voor de impasse die ontstaat wanneer twee mensen elkaar hartstochtelijk aankijken zonder elkaar te kussen, want niemand durft de eerste stap te zetten.

De bijzondere woorden van Gioia is de debuut- en ontwikkelingsroman van Enrico Galiano. Het is een ontwapenend en intrigerend verhaal, maar verzandt vaak in bitterzoete coming-of-age-clichés. Zo ontstijgt de zoektocht naar identiteit, liefde en vertrouwen nooit de verwachtingen. Gelukkig ontmantelt Galiano deze literaire bom en valkuil door ze te verrijken met een didactische liefde voor taal. De kracht van woorden, symbolen en herinneringen komen wondermooi tot uiting. Zo helpen bijvoorbeeld stenen Lo te herinneren wie hij is en waar hij vandaan komt, ze tonen hem de weg. De poëtische schrijfstijl van Galiano en de vele referenties aan filosofie, film en literatuur polijsten het boek en tillen het naar een hoger niveau.

"Wenn ein Glückliches fällt."